Boven op de berg staat Mozes, profeet en gezant van God. Zijn ogen zijn onafgewend op het beloofde land gericht. ‘U doet Heer, wat u hebt gezegd. Nooit hebt u nog uw woord gebroken. Getuchtigd door uw toorn en in de hoek gezet, word ik verlost, gered door uw genade. Trouwe Heer, uw trouweloze knecht weet het […]
» Lees meerDe akker kent zijn eigen wetten – de zware grond van zorg en vrees – het is hem vreemd ons aan te zetten tot vriendschap en genegenheid. De akker kan slechts volheid geven als hij bewerkt wordt met ontzag: de vrucht waarvan wij kunnen leven versterkt ons lichaam, dag aan dag. Maar vriendschap laat zich zo niet dwingen ze bloeit […]
» Lees meer
Buiten de stevige muren van huwelijk, arbeid en leger wil een mens ook vrij kunnen leven en toegroeien naar de zon. Dromend over verre streken die als goud de sluier van de morgenzon doorschijnen, die in spannende nachten bij het schijnsel van de lamp, de onderzoekers lokken als verborgen schatten.
» Lees meer‘naast de akker van hun dagelijks brood laten mensen toch ook de mooie korenbloem bloeien’ Je plukt de blaadjes van de artisjokken totdat je op de zachte bodem bent. Al mijn rokken glijden van me af. I k hoef me niet meer aan je voor te stellen, me ook niet druk te maken om een nieuw cv Jij kent mij […]
» Lees meerNiet op de zware bodem waar bloed, afkomst en eed oppermachtig en heilig zijn, waar de aarde zelf optreedt tegen misdaad en waanzin en waakt over oeroude wetten, ze met het zwaard handhaaft, nee, mensen worden elkaars vrienden uit onbelemmerde vreugde, grenzeloze begeerte van de geest, die geen eed of wet nodig heeft. Naast het vruchtbare korenveld, vol zorg en […]
» Lees meer